امروزه نام اکثر محله‌های تاریخی خرم‌آباد تغییر یافته اما برخی از آن‌ها که ریشه‌ی کهنی دارند هنوز به همان نام‌ها شناخته می‌شوند.
به گزارش يافته، مثلاً منطقه‌ي شاه‌آباد(مطهری) مربوط به دوران شاه عباس صفویه، منوچهرآباد (ورزشگاه تختی و باغ کشاورزی) منصوب به منوچهرخان والی‌زاده (معاصر ناصر‌الدین‌شاه) علی‌آباد (شمشیرآباد) باغ‌های علی‌مردان‌خان والی بوده و پشته حسین‌آباد را حسین‌قلی‌خان ابوقداره (متوفي 1279 خورشيدي) نسبت می‌دهند.
سندی مربوط به سال ١٢٠۶ شمسی هست که در آن نام چال میرحسین، پامنار و قریه ده‌محسن به همين اسامي كنوني در ان دوران به چشم می‌خورد. یعنی این مناطق حدود ١٨٠ سال قبل نیز به همین نام شناخته می‌شدند.
 
نام قديمي برخي خيابان‌هاي خرم‌آباد(داخل پرانتز نام جديد ذكر شده است):
پشت‌بازار (ابوذر)
 كورش- وخميا- وقفي‌ها (اسدآبادي)
 پهلوي، رضاشاه ‌(امام خميني)
كريم‌خان (انقلاب)
بهداري لشكر (معلم يا امت جنوبي)
 سازمان- ثريا (معلم شمالي، امت)
 بهشتي (خيرآباد)
‌راستا مسگران (حافظ)
 اميرحسيني (13 آبان)
 شمشيرآباد، كاسپاريو، محسن‌آباد، علي‌آباد و 25شهريور (شريعتي)
 سعدي (شهدا)
 ششم بهمن (علوي)
 راسته بروجردي‌ها يا سپه (فردوسي)
 طيب (پشته)
 جزام (شفا)
 مصدق- فرهنگ (آيت‌الله كاشاني)
 كتيرايي، شاه‌بختي يا شاه‌آباد (شهيد مطهري)
‌يخچال (مولوي)
 گداخانه (وصال)
دانشگاه، اميرپيرداده، جهان‌گيرآباد يا جن‌گيرآباد (ولي‌عصر)
سوم اسفند، برق (17 شهريور)
دره خرسو ( بلال حبشي)
اطراف  طاق پل شكسته (‌گرگ گيرو)
هنگ سوار (پادگان 07)

چند خيابان و ميدان كه بعد از انقلاب نام آن‌ها تغيير نكرده‌: سبزه‌ميدان، بهياري، سرچشمه، ساحلي، 24 متري ‌حكيم‌آباد، خيام، چهارراه بانك و چهارراه فرهنگ. بقيه خيابان‌ها نيز بعد از انقلاب احداث شده‌اند.
 
 اسامي برخي ميادين قديمي شهر:
مجسمه (آزادي)
 شقايق، پامنار (امام حسين)
 گپ، قيصريه (بزرگ)
 شمشيرآباد، يادبود، كارگر (بسيج)
 كيو (22 بهمن)
 سرگرداب، سوم اسفند (تختي)
بهداري لشكر (انوشيروان رضائي)
پهلوي، دم‌ باغ‌فيض، حسن‌آباد (سبزه‌ميدان)
سعدي (شهدا)
‌ژاندارمري، اميرطهماسبي، معدن‌سنگ، لاله (شاپورخواست)
منبع: كتاب خرم‌آباد شناسي، سيد فريد قاسمي، انتشارات افلاك، جلد دوم، صفحات 14 تا 19
 
نام‌هاي قديمي محلات، خيابان‌ها و ميادين خرم‌آباد

نامگذاري كوچه‌ها، محله‌ها، خيابان‌ها و ميدان‌ها در خرم‌آباد ابتدا به وسيله‌ي مردم انجام شد. حضور يك شخص، يك فاميل، يك صنف و ... در يك كوچه يا محله موجب مي‌شد مردم آن كوچه يا محله را به آن نام بشناسند و نامگذاري كنند مانند كوچه رئيس ياور يا کوچه سلاحورزي‌ها در پشت بازار يا حسين‌شل در درب دلاكان.
نامگذاري خيابان‌هاي خرم‌آباد به وسيله‌ي دولت در عهد رضاشاه آغاز شد. (خرم‌آباد‌شناسي، جلد 2 سيدفريد قاسمي)
توصيه مي‌كنيم حتماً 4 جلد كتاب خرم‌آبادشناسي را مطالعه نمائيد. آقاي قاسمي با اين مجموعه همچون ساير آثارش نظير تاریخ خرم‌آباد، لرستان‌پژوهي، شقايق و ... براي ديارش سنگ تمام گذاشته است.