نیم‌نگاهی به دنیای ارتباطات و رسانه درایران و لرستان
پیش از این که در لرستان هفته‌نامه‌های ورزشی منتشر شود، معمولن نشریات محلی یک یا نیم صفحه‌ای را به خبرهای ورزشی لرستان اختصاص می‌دادند.
یکی از ورزشی‌نویسان، دبیر سرویس خبری هفته‌نامه‌ها می‌شد، بهرام سلاحورزی، عظیم شکوری، صفرزاده، محمدرضا جایدری، محمود داوودی‌نژاد، مجید کرامتی، رضا طولابی و ... از جمله خبرنگاران ورزشی دهه‌های ۶۰ تا ۸۰ لرستان بودند
جایدری اسفند سال۸۷ موفق به کسب مجوز نشریه "لرستان ورزشی" شد و دوم تیرماه ۸۸ تک شماره نخست خود را منتشر کرد.
این نخستین نشریه ورزشی در تاریخ مطبوعات لرستان بود که منتشر می‌شد.
دوهفته‌نامه لرستان ورزشی به همت و تلاش‌های فردی رضا جایدری ۳۱ شماره منتشر شد. (سال‌های ۱۳۸۸ و ۱۳۸۹)
در زمانی که نشریات و هفته‌نامه‌های سیاسی- اجتماعی هم با رپرتاژهای پرملات دولتی در نیمه‌های راه، از نفس می‌افتادند، چاپ و انتشار یک نشریه‌ی تخصصی ورزشی که در ذهن ۹۰ درصد از مدیران جایگاهی ندارد، کار بسیار سخت و طاقت‌فرسایی است.
کم‌توجهی مدیران، بعدها بهانه‌ای شد تا انگیزه‌های کاری جایدری ته بکشد و تنها نشریه‌ی تخصصی ورزش استان را با اقتصاد شریک بکند تا ورزش به عنوان ضمیمه نشریه "اقتصاد لرستان" به حیات خود ادامه دهد.
جایدری از مدیر مسئولی "لرستان ورزشی" کنار رفت اما در عرصه خبر و روزنامه‌نگاری به ویژه خبرنگار ورزشی همیشه یک پای میدان در پایگاه خبری یافته و صداوسیما است.
نخستین خبرنگاران "لرستان ورزشی"، رضا جایدری، محمود داودی‌نژاد، مجید، کرامتی‌مقدم، آرش قنبری (عکاس) بودند و بعدها کسان دیگری به عنوان ستون‌نویس و نویسنده به این مجموعه پیوستند:
محمودرضا شرفی، مسعود فرج‌الهی، محمد باقری، رضا باقری‌طولابی، فرشید گله‌داری، امیرصف‌آرا، فرهاد داودوندی، زنده‌یاد ایرج کاظمی و ... از این جمله بودند.
در آغاز، ورزشی‌نویس‌های لرستان کم بودند، رضاجایدری در مسیر ایجاد بستر تولید یک نشریه ورزشی زحمت زیادی کشید. از تشویق تک به تک برخی از علاقه‌مندان و عکاسان برای ورود به این حوزه بگیرید تا برگزاری کلاس‌های کارگاهی با دعوت از استادان خبر و خبرنویسی و ثبت نام علاقه‌مندان در کلاس‌های خبرنگاری و روزنامه‌نگاری...
ظفر پاپی (دورود)، مهدی میرزایی و حسین زنده‌دلی (بروجرد)، امیر نعمت‌الهی (الیگودرز)، الهام حاجی‌وند(ازنا)، امین آزادبخت (کوهدشت)، توکل یوسف‌وند (الشتر)، سمیه کریمی (دلفان)، یوسف کامرانی (پلدختر)، از جمله ارسال‌کنندگان خبر و مطلب در برخی شماره‌های لرستان ورزشی بودند.
"لرستان ورزشی" مثل نشریه‌ی "سیمره" نشریه‌ای حرفه‌ای و روی پرنشاط نشریات لرستان بود هر چند پشت این نشاط، تراژدی رنج مدیر مسئول آن نهفته بود.
نشریه‌ای که به معنای واقعی کلمه «لرستان» بود و به خرم‌آباد محدود نمی‌شد!
متاسفانه این نشریه را از دست دادیم و ای کاش می‌فهمیدیم ورزش در سلامت نگه داشتن نسل جوان ما، چقدر می‌توانست هم مقرون به صرفه و هم متضمن آینده‌ای روشن باشد.
شماره‌هایی از این نشریه را مرور کردم چه نام‌های زیبایی! چه صحنه‌هایی! چه عکس‌هایی! چه گزارش‌های توصیفی قشنگی! چه تحلیل‌هایی! چه آرزوهایی که ثبت شد و دریغا از این که سال‌هاست صدها اتفاق نیکو در حوزه ورزش افتاد اما هیچ ردپایی به جا نماند و پس از آن چیزی ثبت نشد!
می‌دانم پشت آن همه ثبت و ضبطِ خبرها و اتفاقات ورزشی، تلاش مردانه و جسورانه‌ی رضا جایدری این فرهنگی خوش‌نام نهفته است اما همیشه از جایی یکی، می‌آغازد!
ای کاش مدیران و مسئولان لرستان، جایدری را در این میدان، تنها نمی‌گذاشتند و حالا البته روزی باید به مردم پاسخگو باشند!
امیدوارم کار جایدری سترون نماند و دوباره این چراغ روشن شود!
علی گودرزیان (ع - پایدار)
* امروز به اين عشق گردآوري مي‌كنم و مي‌نويسم كه شايد روزي اين نوشته‌ها به كار كسي آيند، چنان كه نوشته‌هاي پيشينیان، شوقي در وجودم فكند و شعله‌اي در دلم افروخت....