12 برجی خرم‌آباد شامل محوطه‌ی اطراف قلعه‌ی فلک‌الافلاک (محوطه‌ی کنونی دانشگاه لرستان، باشگاه افسران ارتش و ناحیه مقاومت بسیج سپاه) به دستور محمدعلی میرزا دولتشاه(حاکم لرستان و کرمانشاه) فرزند ارشد فتح‌علی شاه در دهه 1190 شمسی احداث گردید.

همچنین از همین تاریخ به خاطر برج کوچکی که روی یکی از برج‌های بزرگ قلعه احداث شد، به آن فلک‌الافلاک(آسمان نهم) گفتند. نام‌های دیگر آن دژ شاپورخواست، دژ بز و سلاسل نیز بوده است.

 

درون  حصار اطراف قلعه که 6 برج در میان دیوارهای آن تعبیه گردید، خانه‌ی حکام، مسجد، حمام، اصطبل و آسیاب نیز ساخته شد. به مناسبت احداث این 6 برج که به منظور زیبائی و ایجاد پست‌های نگهبانی ایجاد شدند و با 6 برج قلعه 12 برج می‌شدند به این منطقه 12 برجی می‌گویند. البته هر یک از برج‌های پایینی در هر ماه از سال، قرار گرفتن آفتاب در نیمروز را نیز نشان می‌داده است.

 حصار اطراف قلعه دو دروازه‌ی شمالی و جنوبی داشته است که دروازه‌ی جنوبی در دوره‌ی ناصرالدین ‌شاه به علت طغیان آب رودخانه خرم‌آباد در طول سالیان متمادی از بین رفت اما دروازه‌ی شمالی در محل کنونی درب ورودی دانشگاه لرستان و اداره میراث فرهنگی و جهانگردی لرستان، جنب اداره پست لرستان پابرجاست.

اندازه‌ی دور حصار در آن زمان تقریباً 1500 متر بوده است. با ورود نیروهای نظامی رضاخان در سال 1302 به خرم‌آباد و به دستور نظامیان این حصار کم‌کم در دهه 1330 برچیده و تخریب گردید.

گویا خرم‌آباد پیش از احداث حصار پایین قلعه دارای حصار دیگری بوده است . حزین لاهیجی نویسنده و شاعر ایرانی که در زمان فتنه‌ی افاغنه به سال 1102 شمسی از اصفهان به خرم‌آباد گریخته بود، در سفرنامه‌ی خویش آورده است: مردم شهر خرم‌آباد از ترس حمله‌ی سپاهیان عثمانی، وحشت‌زده شده و قصد ترک آن را داشتند که من با بزرگان شهر صحبت نموده و با کمک اهالی حصار و منافذ شهر و قلعه را محکم نموده و آن‌ها را به دفاع ترغیب کردم ...